درباره تصویر ذهنی بدنی ما آدمها
ما باربی شدیم یا باربی آدم؟
1394-07-26
تابهحال دیدهاید که لاغرترین فردی که میشناسید خود را چاق بداند؟ و یا برعکس، فردی چاق، هیکل خود را متناسب توصیف کند؟ کل ماجرا برمیگردد به «تصویر بدنی». در علم روانشناسی «تصویر بدنی» همان تصویری است که ما صرف نظر از شکل و ابعاد واقعی بدنمان، از خود در ذهن داریم.
شکلگیری این تصویر ذهنی از کودکی آغاز میشود و عوامل بسیاری، مثل: شیوه تربیت و برخورد والدین، رفتار اطرافیان، رسانهها، اسباب بازیها و… بر آن تآثیر میگذارند.سادهترین مثال از عوامل تاثیرگذار در تصویر بدنی آدمها برمیگردد به عروسک محبوب دنیای دخترانه؛ باربی.
«باربی» در زیبایی و تناسب شهرهی کل دنیاست. عروسکی که بسیاری از مردم جهان را مجبور به صرف هزینههای کلان و عملهای جراحی کرده تا ظاهری باربیوار داشته باشند. شاید طراحان باربی از روز اول نمی دانستند چه موجودی را طراحی میکنند اما خوب است خودمان بدانیم باربی به هیچ وجه نمیتواند یک انسان طبیعی باشد. قد باربی 27.9 سانتیمتر است که اگر با مقیاس یک ششم ساخته شده باشد، در دنیای واقعی زنی خواهد بود، با قد 175 سانتیمتر. خیلی هم خوب.
تا اینجا مشکلی وجود ندارد اما وزنی که برایش تعریف شده 110 پوند، معادل 49.8 کیلوگرم است. با این حساب باربی خانمی است با 15.8 کیلوگرم کمبود وزن نسبت به وزن سالمی که برای این قد در زنان تعریف شده است. براساس تحقیقاتی که در هلسینکی فنلاند انجام شده، باربی با چنین قد و وزنی در دنیای واقعی فاقد 17 تا 22 درصد چربی بدنی مورد نیاز برای وقوع سیکل ماهانه خواهد بود. یعنی با این قد و وزن هرگز نمیتواند باردار شود. این از این.
علاوه بر این، با این ابعاد و با در نظر گرفتن طول کف پاهای باربی با همین مقیاس، در دنیای واقعی باربی قادر نبود روی دو پا بایستد و مجبور می شود چهار دست و پا راه برود. با این اوصاف باربی افسانهای که ظاهرا زندگی و اندامی بدون نقص دارد، الگوی نامناسبی برای زندگی واقعیست. کفش پاشنهبلند تا یکی دو ساعت می تواند جذاب و خواستنی باشد. ساعت سومش پادرد است و کج و کولگی ستون فقرات.
-طناز معماریان-
منبع تصویر : www.toyboxphilosopher.com